Moje opowiadania.

Yo, ziemniaczki~! Zapewne was to zdziwi, ale teraz oprócz Ao no Exorcist nie prowadzę żadnych innych blogów. Z prostego względu - nie byłoby czasu. Piszę opowiadania na boku, które kiedyś może ujrzą światło dzienne, a może nigdy. Tutaj, żeby smaczek - bądź niesmaczek - zrobić, pokażę, nad czym pracuję w domu.

Blog:

Ao no Exorcist: "White Familiar"
[Shiro no Tsukaima]

Rin Okumura niedawno odkrył swoje demoniczne korzenie, po tym, jak musiał uciekać z niebezpiecznego Tokio, do mieszczącego się na wyspie miasteczka i tajemniczej Akademii Prawdziwego Krzyża, został postawiony przed wyborem: być zwierzyną, czy łowcą? Wybrał to drugie i rozpoczął drogę egzorcysty.

Harumi Karamorita, po trzech ludzkich latach i trzydziestu diabelnych rokach cierpień w najgorszym wymiarze kary - Tartarze, od tak została ściągnięta do Assiah przez Mephisto Phelesa, tego, który ją tam osadził. Ponownie trafia pod skrzydła swojego przybranego brata Akihito Tadamasy. Teraz jednak wydano na nią wyrok ostateczny, a jego treść została spisana na jej ramieniu. Harumi Karamorita - została chowańcem Syna Szatana.

Występują sceny gore, guro i wiele innych, także +18.

Opowiadania "na boku":

Seria: Upadek Ludzkości:

• "Fałszywy raj" - Seamus Grant ma dwadzieścia jeden lat, ukończone studia trzeciego stopnia z informatyki, programowania, grafiki komputerowej i pracuje nad zdobyciem drugiego stopnia z inżynierii Maszynowo-Cyberprzestrzennej, aby awansować w pracy, co przewiduje dla niego Departament Ewolucji. Oprócz tego, można powiedzieć, ze wszystko w jego życiu zostało już poukładane. System opracował każdy jego krok. Wybrał mu nawet idealną narzeczoną - Haru Sawamurę, Japonkę, której dokładnie za trzy lata powinien oświadczyć się z własnej inicjatywy.
  Wszystko zmienia się w dniu, w którym ktoś włamuje się do jego mieszkania nie zostawiając żadnych śladów, a komputer i NEEHT zostają zaatakowane przez tajemniczy wirus o nazwie Galanthus. Wychodzą na jaw dawne sekrety, a Seamus, by się ratować musi współpracować z grupą hakerów anarchistów, drżąc przed wiszącym nad nim widmem Archipelagu Prototypów.
• "Krzywe zwierciadło" - Daniela Funar pracuje jako łączniczka Kamienia Milowego z linią frontu nad Morzem Czarnym. Miniony Ciemny Wiek sprawił, że Europa stała się z kolebki historii i kultury, głównym ośrodkiem biedy, chorób i zacofania. Europa stała się Trzecim Światem. Pojawili się jednak wizjonerzy pragnący ponownego zjednoczenia, którzy stworzyli projekt o nazwie Europejska Federacja Kulturowo-Etniczna, której celem byłoby podtrzymanie wartości podstawowych, takich jak języki i tradycja, które Ciemny Wiek wymazał. Daniela wywodzi się z jednego ze sławetnych rezerwatów, w których prezerwuje się wymierającą kulturę. Nowa Gagauzja na terenie dawnej Rumunii stara się walczyć z rozprzestrzeniającymi się neologizmami, jako organ samorządowy EFKE. EFKE ignoruje znacznie ważniejsze problemy, takie jak wyniszczająca wojna na terytorium Nowej Polski, czy terror mniejszości etnicznych na Bałkanach. Dziewczyna z przyjaciółką cudem przeżywa nalot bombowy i znajduje schronienie u grupy nieoznakowanych żołnierzy, która wcale nie pozwoliła im żyć z dobroci serca... Okazuje się, że oczy całego świata zwrócone są na Europę, jedyną nadzieję przywrócenia Minionej Ery.
• "Fronty" - Nikolai był synem rolnika, ich pole znajdowało się blisko umownej granicy pomiędzy neutralną Europejską Federacją Kulturowo-Etniczną a wrogą Koalicją Azjatyckich Prowincji (Koalicji Narodów Azjatyckich). Nigdy jakoś nie interesował się polityką, ba, nawet gdyby chciał, nie miałby do tego środków. Żył z dnia na dzień, jak wszyscy na Czerwonym Kresie. Informacje o wojnie na północy odbierał jako bajki, a gdy tylko w ich regiony zabłądził jakiś żołnierz z niebieską przepaską na ramieniu, natychmiast stawał się miejscowym celebrytą. Nikolai myślał, że wojna ich nie dotyczy i jest wyłącznie bajką, ale nawet nie wiedział jak bardzo się mylił. Przybyli nocą, zabrali mu wszystko.
  Witold od dziecka miał wszystko czego było mu potrzeba, mieszkanie w drugiej stolicy Nowej Polski, Resovii, obojga zdrowych rodziców należących do inteligencji i świetlaną przyszłość przed sobą. Nigdy nie przypuszczał, że lekcje geografii, języka yamo i studiowanie prasy przyda mu się, gdy KAP zorganizuje nalot. Kilka dni później, gdy podnosił się z gruzów, podstawy yamo uratowały mu życie i postawiły krzyżyk przy imieniu. Został żołnierzem i zdrajcą.
  Dla Igora to była zwyczajna misja, jakich wiele. Wszystko co musiał, to dostać się w szeregi wroga, szpiegować, a informacje przekazywać emisariuszom ukrytym wśród wyższych rangą żołnierzy. Był tylko chłopcem, a na jego ramionach spoczywał ciężar losów państwa, ba, całej KAP. To nie on pociągał za spust, o nie, on tylko wykonywał rozkazy.
  Trzej chłopcy.
  Dwa fronty.
  Jeden cel.
  Żyć.
• "Plama gorąca" - Śnieżka i Leslie to jedne z niewielu ludzi, którym udało się przeżyć deszcz bomb atomowych zrzucony na USA przez KAP. Są świadkami kolejnego upadku człowieka. Na telebimach umocowanych na murach wciąż wyświetlane są zwycięstwa wojsk amerykańskich nad azjatyckimi, a prezydent, twarz całego państwa, zapewnia obłudnie, że już niedługo będą mogli wyjść. Co jest całkowitym kłamstwem. Wojny i zmiany klimatyczne zniszczyły planetę. Kolejne mega fale uderzają o brzegi kontynentów, pogrążając je w morderczych powodziach, miejscami klimat zmienił się nie do poznania. Dawniej pustynne gorące tereny skuł lód, podczas gdy północ stała się śmiertelnym pierścieniem lawy i żaru.
  Śnieżka i Leslie żyją w zamkniętej za wysokimi murami enklawie, na jednej z Plam Gorąca, gdzie ziemia oddaje ciepło i promieniowanie, które stopniowo zabija, ale zapewnia w miarę dobre warunki życiowe.
  W tym świecie trzeba się liczyć z tym, że następnego dnia możesz obudzić się z trzecią ręką, albo zieloną skórą. Ludzie walczą o pożywienie i zmagają się z epidemiami nieznanych chorób, które dodatkowo mutują. Każdy przeżyty dzień jest sukcesem.
  Śnieżka i Leslie cieszą się dość dobrym samopoczuciem i wcale nie najgorszym standardem życia, ale... do czasu.
  Bo trudno spłacić dług, jeżeli jest się winnym życie.
• "Plama zimna" - Exo budzi się mokra i zziębnięta nad brzegiem morza, gdzieniegdzie wciąż płoną szczątki statku po wybuchu. Pamięta go. Gdy ostatnie promienie słońca wyzierają zza horyzontu, przypomina sobie wszystkie szczegóły. Wielka plama gorąca, spiekoty, żaru i duszącego dymu rozlewająca się na środku oceanu. A potem nic, cisza.
  Wszystkie wspomnienia wydają się mgliste, a wraz z zachodem słońca zimno staje się coraz bardziej dojmujące.
  Wędrówka po tym nieprzyjaznym, ciemnym i zimnym lądzie przynosi przerażające odkrycia.
  Antarktyda.
  Najkrócej znany człowiekowi kontynent, nieznany, niebezpieczny, w opowieściach to po prostu bezkresny lodowiec i ziemia przeszyta zimnem.
  Skąd się tam wzięła? Kim jest?
  Nie straciła pamięci, ale wydaje się, że od samego początku niezbyt wiele wiedziała.
  Nie jest sama. I to wcale nie krzepiąca wiadomość.
• "Abel" - "Nazywam się Abel i zostałem stworzony przez człowieka."
  Ernst Engel od lat pracował nad tym projektem, który byłby zwieńczeniem i kresem panowania rasy homo-sapiens. Po wielu próbach, bezowocnych staraniach i poświęceniach, narodził się on, homo superior. Imię jego, na cześć ostatecznego zwycięstwa prawości i rozumu, nad impulsywnością i brutalnością człowieka zwanego niesłusznie 'rozumnym'.
  W jednym z ostatnich pozostałych ludzkich obozów zaczyna panoszyć się zaraza, która tylko potwierdza przypuszczenia wypowiedziane głosem ściśniętego gardła: to koniec.
  Abel ma odbudować gatunek ludzki. On i wielu po nim obejmie w panowanie ziemię i będzie gospodarować nią lepiej, niż głupi i naiwny homo sapiens kiedykolwiek.
  Czy na pewno?
  Przed tym, nowy człowiek musi nauczyć się chodzić.
  A nim to nastanie, czeka go dużo upadków.