Dodatek

H: Witajcie wszyscy, nazywam się Hades i z uwagi, że ten stworek tutaj, o ten *klepie Desu po plecach* się nudzi, a nie chce mu się jeszcze brać za rozdział, postanowił was zabawić dodatkiem, oprowadzę was po nakreślonym przez nią świecie Ao no Exorcist.

~*~

H: Zacznijmy od miasta akademickiego~

H: Tak mniej więcej wygląda ono w mandze i anime, aczkolwiek nie mamy zbyt wielu informacji o jego właściwym położeniu. Dla wyjaśnienia - Desu, a więc autorka opowiadania, opisując je, korzystała z obrazu jaki został jej w pamięci. Mam przez to namyśli, że nie oglądała od nowa całego anime, ani nie przyglądała się specjalnie wynikom wyszukiwania w google grafice. Dlatego sposób w jaki zostało ono przedstawione w opowiadaniu nie pokrywa się idealnie z wizją animatorów, tudzież Kazue Katou.

Miasto nakreślone przez Desu, znajduje się na wyspie, pośrodku wielkiego, sztucznego jeziora, z odległą o kilkanaście kilometrów tamą. Dzieli się na kilka poziomów, można do nie dojechać przez kolej liniową, oraz przez mosty - jest ich pięć.

Najbliższą metropolią jest Tokio, prefektura Kantou, stąd - w nim siedziba tokijskiej filii Zakonu.

W wizji Desu, miasto odbiega też od wzorców kulturowych. Co prawda mamy tu tradycyjną, japońską zabudowę zainspirowaną zapewne wielkim zamiłowaniem Mephisto Phelesa do kultury kraju kwitnącej wiśni. Jednak obok świątyń stacjonują wieżowce dzielnicy finansowej i rzędy kamienic mieszkalnych. Totalny misz-masz, chciałoby się rzec.

~*~

H: Co się zaś tyczy samej szkoły... Tutaj większych zmian nie było, ponieważ sama Kazue Katou za wiele nie wprowadziła. Szkoła dzienna ma w mandze i anime niewielkie znaczenie. Jedyne co można zarzucić Desu, to podkolorowanie klimatów. Uczyniła akademię mroczniejszą, stylizując ją w kierunku gotyckim, a więc strzeliste okna, witraże, pogrążone w ciemności sale, długie i wysokie, z podłogą w czarno-czerwoną szachownicę. A także barokowym jeśli weźmie się pod uwagę zdobienia na ścianach.

H: Z rzeczy nakreślonych przez Desu, możemy znaleźć w akademii tajemnicze przejścia, strych, oraz podziemia, do których zejść można przez piwnice. Znajduje się w nich kontrolowany przez Mephisto Phelesa Tartarus, labirynt i więzienie doczesne, dla złapanych przez egzorcystów z tokijskiej filii demonów. Labiryntu strzegą strażnicy, których można spotkać jeśli się zabłądzi, aczkolwiek - 2/10, nie polecam. Należy dodać, że zarówno labirynt, jak i więzienie, posiadają unikatową czasoprzestrzeń. Przykładem jest choćby odsiadka Harumi Karamority - dla niej samej była odczuwalna jako 30 lat, podczas gdy w Assiah minęło zaledwie 3 lata.

~*~

H: Uczniowie~ Oprócz naszych drogich egzorcystów i dwóch lub trzech innych postaci (jestem prawie pewna, że właściwie dwóch), Kazue Katou nie przedstawiła nam żadnych uczniów Akademii, a to przecież bardzo prestiżowa szkoła. Pełna bogaczy i ważniaków, tudzież przypadkowych stypendystów - jak Rin, czy Yukio. Nie można więc pominąć postaci wykreowanych przez Desu. W tym przypadku, do najbardziej charakterystycznych należą: Mina i Mika Murakami, z czego ta pierwsza jest stypendystką i obecnie uczy się w Akademii drugi rok. Choć może się to wydawać dziwne, Mina jest inteligentna, inaczej nie utrzymałaby poziomu, który został ustalony przez okręgową komisję egzaminacyjną. Mika z kolei zawdzięcza miejsce w APK szczęśliwemu trafowi - ponownemu zamążpójściu swojej matki.Obok tych dwóch sióstr zjebusek mamy - Ayano Shinoharę, Keisuke Kamizuki i Souji'ego Tsudę. Najlepiej zaznajomiliśmy się chyba z tym ostatnim, jak sądzę? Nie martwcie się, o Ayano i Keisuke też jeszcze nie raz będzie wspomniane. Cała trójka to bogacze. 

• Ayano jest córką słynnej modelki i urzędnika średniego szczebla. Matka stawia jej dość wysokie wymagania. Dziewczyna ma nienaganne wyniki w nauce, jednak cierpi na niezwykłe kompleksy względem swojego ciała, a raczej jego braków. Jest jedynaczką.
• Souji to syn sławnego, acz emerytowanego japońskiego piłkarza i hiszpańskiej dziennikarki. Obecnie ojciec jest prezesem japońskiego związku piłki nożnej, a sam Souji udał się do APK tylko ze względu na jego wymóg. Chłopak wolałby szkołę publiczną. Taka ciekawostka - ma trzech starszych braci: Rafaela, Diego i Kenpachi'ego. Po incydencie z Iwao zyskał wzrok. Obecnie jest chłopakiem Miny Murakami, ale nie wiadomo na jak długo...
• Keisuke syn biznesmena i... zwykłej kobiety z nizin społecznych. Jego ojciec jest wymagający, surowy i chłodny, tzw. emocjonalny inwalida, co wpłynęło na spokojną i kalkulującą wszystko osobowość młodego Kamizuki'ego. Keisuke wybrał APK bez zgody ojca, a także bez jakiejkolwiek jego pomocy finansowej, czy innego rodzaju.

Oczywiście wszyscy wiemy, że poza Shiemi i Takarą, wszyscy uczestnicy zajęć dodatkowych uczęszczają na lekcje w Akademii. Korzystają ze stypendiów uczniowskich, które są warunkami przyjęcia. Chociaż w ciągu kilku ostatnich lat Mephisto czynił wyjątki dla pewnej grupki uczniów - należał do nich choćby Yukio, który był kolejnym odstępstwem - uczył się już od podstawówki.

~*~

H: Reszta miasta... O tym, to już naprawdę mało wiemy. W czasie oglądania anime, lub czytania mangi, głównymi miejscami akcji są nieokreślone miejsca, podziemia, kanały, Akademia, Kioto, Tokio i różne niepodpisane lokacje. Dlatego trzeba się domyślać.

Mamy w nim dzielnicę finansową, dzielnicę rozrywki, dzielnicę turystyczno-wypoczynkowo-rekreacyjną, dzielnicę handlową, dzielnicę rynkową, biedną i patologiczną dzielnicę, dzielnicę ortodoksów, opuszczoną dzielnicę, a nawet dzielnicę czerwonych latarni. Mephisto zadbał, by miasto akademickie nie różniło się niczym od innych japońskich metropolii, ba, można powiedzieć że wystylizował własną, krzyżując różne style budownicze.

Wiemy oczywiście, że miasto to w niczym nie przypomina (jeśli chodzi o konstrukcję) profesjonalnego budownictwa, gdyż jest ono bazowane na doświadczeniach autorki opowiadania. A ona mimo pobytu w stolicach wielu krajów, wciąż wzoruje krajobrazy na rodzinnym zadupiu. Stąd wielka chęć stworzenia rynku w środku miasta, od czego muszę ją wciąż odwodzić.

W ostatnich rozdziałach najbardziej wyeksponowane zostało Kazuma-Shin, czyli tak zwana 'spokojna, acz opuszczona dzielnica'. Pod nią znajduje się tajemnicze Shizume City. Jego historia pozostanie tajemnicą jeszcze przez jakiś czas, więc omówimy tylko z grubsza. Kazuma-Shin podobnie jak reszta miasta jest pokreślona liniami kolei naziemnej i podziemnej, z odłączonym od reszty trasy 'widmowym pociągiem' włącznie. Kazuma-Shin należy do starego budownictwa, to labirynt kamienic, małych placyków i zarośniętych parków, skupiających się wokół zapadłej dziury prowadzącej do Shizume. Charakterystyczne postacie...

• Banshee - Bonnie Grant-Buchanan, główny chowaniec Księcia Dźwięku - Murmura, głównie biega samopas, lubi wyśpiewywać serenady nad umierającymi. Nie jest to przyjemne, więc zazwyczaj doprowadza do szybszego zgonu.
• Bakaneko - kocie demony z japońskiego folkloru, m.in. Mafuyu Kisaragi, przy odrobinie szczęścia i zdobytych darach od wyznawców, są w stanie przemienić się w Nekomaty pierwszego stopnia. Podlegają bezpośrednio kociemu demonowi Ooneko.
• Zmiennokształtni - wliczamy w to wilkołaki, kotołaki i wszelkiego rodzaju istoty będące w stanie zmieniać swoją formę. M.in. Shinichi Kominato. Wilkołaków jest mało, większość kryje się w lasach, ale często można napotkać tanukich, kotołaki, czy kitsune.
• Wampiry - tutaj wyróżniamy kilka rodzajów: strzygi, pijawki i energetyki. Strzygi to podgatunki wampirów, albo ich dalecy krewni - patrz: Iulianna Albescu. Posiadają dwa serca, dwie dusze i dwa rzędy zębów. Potrafią latać, głównie żywią się mięsem i krwią zwierząt lub ludzi. Mają dwa żywoty, które zazwyczaj trwają dość długo, nie starzeją się. Pijawki to krwiopijcy, tacy jak Shigure Kennedy. Są nieśmiertelni, ich funkcje życiowe skupiają się zazwyczaj w jednym punkcie ciała - Znamieniu Achillesa. Są kleptomanami. Lubią otaczać się majątkiem, lub gratami. Energetycy - tzw. Arraiga, żyją dość krótko, żywią się energią istot żywych. Nie wykształcają kłów. Zwykle wiążą się z ludźmi, ale istnieją rody, które by zachować czystość krwi, bratają się ze sobą.
• Boscy synowie i córki - youkai, hanyou, herosi. Bogowie to nic innego, jak przedwieczne stadium demonów. Klasyfikacja ta została nadana im dopiero przez Kościół. Przykładem jest Amiran Esadze - syn Enlila, babilońskiego/asyryjskiego (srał ten pies, nie pamiętam) boga burzy. Obok mamy Momoe Sanadę (Panie świeć nad jej duszą...), córkę Raijina - co do tekstu Sakato o jego "nieistnieniu", odniesiemy się w przyszłości.
• Tengu - zamieszkują głównie góry, żyją stadnie z określoną hierarchią, rzadko można spotkać samotnego tengu. W tym wypadku Sakato Nanajima to niemały wyjątek. Istnieją też tengu domowe, klany te mają swoje siedziby w dużych miastach przy miejscach kultu, weźmy np. Ryouhei'a, Reiichi'ego, czy Rentarou.
• Elfy - istoty te przywędrowały do Japonii z celtyckich lasów, pól, wzgórz i wrzosowisk. Piękne i tajemnicze, parające się magią. Krewni chochlików, gnomów i trolli, aczkolwiek najpiękniejsze i najszlachetniejsze z nich wszystkich. Mimo to, lepiej żadnemu nie podpaść. Przykłady: Aine (he... he... he... herbata mi stygnie!) i Inami Yamaguchi. 
• Chochliki - bliscy, zaraz po wróżkach i sylfach, krewni elfów, bardziej nikczemne i wredne. To mali kpiarze, mali - najczęściej drobni i średniego wzrostu. Niczego nie biorą na poważnie. Liczy się dla nich własna korzyść i dobra zabawa. Nie parają się poważną magią, wystarczą im drobne sztuczki, aby dopiec ludziom. Przykład: Aoi Yasunaga.
• Zashiki Warashi - duchy ogniska domowego, zwykły przynosić szczęście do zadbanych domostw. Wielu możnych w przeszłości zapraszało je do siebie, aby odwdzięczyły się dobrobytem. Przykład: Chinatsu Kubo (no... nie najlepszy).

Tyle z nich pojawiło się w opowiadaniu. Istnienie Aniołów Rozpaczy to tylko kwestia czasu i wyjaśnień, więc wolimy nic nie trzepnąć. Chyba żadnego nie pominęłyśmy. A jeśli już, to cóż, hm, trudno. Za bardzo nie zagłębiałyśmy się w istnienie dżinnów i ifrytów, ale może o tym kiedyś.

Jak widać, świat jest barwny i pełen kreatur, niczym u Cassandry Clare - ręczymy za brak inspiracji jej książkami. Natomiast ostatnio podczas lektury Żaren Niebios spostrzegłyśmy duże podobieństwo pomiędzy światami przedstawionymi. Pomyślimy nad wplątaniem w przyszłości jakichś "anielskich" wątków do opowiadania. Prawdziwie anielskich.

~*~

H: Piekielna hierarchia według Desu.

Przedstawia ona Osiem Kolorów Gehenny. 'Kolorów', nie Królów. Kolory odnoszą się do barw płomieni, dzięki którym można odróżnić ich gatunki. To osiem głównych rodzajów Demonicznych Płomieni występujących w Gehennie. Ich źródłem są Generałowie, czy też Królowie, znajdujący się w hierarchii piekielnej tuż pod Szatanem. Na obrazku powyżej, umownie oznaczeni kolorami są Królowie, barwy te symbolizują kolory płomieni, którymi się posługują. Kratka Szatan'a jest puste, z uwagi na potęgę posiadanych przez niego błękitnych płomieni. Nie jest powiedziane, że Książęta nie posiadają indywidualnych mocy, m.in. Fokalor, Książę Lodu, czy też MurMur Książę Dźwięku.

• Królowie:

1. Egyn/Axel Munch - Płomień Indygo, Płomień Wody, użytkownik tego Płomienia za pomocą Iluzji Pożaru topi swojego przeciwnika w "morzu ognia" i doprowadza do jego śmierci, mało tego, potrafi zakonserwować zwłoki, lub doprowadzić do ich szybszego zgnicia. Pod odpowiednim ciśnieniem jest śmiertelnym ostrzem. Należy się go bać szczególnie w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie użytkownik może skorzystać także z pomocy w postaci innego stanu skupienia Płomienia - Wody. Znani użytkownicy: Egyn/Axel Munch, chowaniec: Lewiatan.
2. Amaimon/??? - Zielony Płomień, Płomień Ziemi, zwany też Gniewem Ziemi, według nauk Kościoła Zielone Płomienie, Fioletowe i Niebieskie są najniebezpieczniejszymi ze wszystkich. Amaimon nie wykorzystuje ich pod postacią ognia, zamiast tego wybierając kontrolę nad ziemią, dlatego nie można określić ich prawdziwej mocy. Płomienie te, jako pochodzące z ziemi, są naturalnym sposobem na rozkład ciała, podobno spala się ono powoli, ale wyjątkowo boleśnie, dlatego ogień ten jest dobrą metodą tortur. Według legend, razem z Płomieniem Zepsucia, wydziela się i wydostaje przez szczeliny w ziemi lub po trzęsieniach ziemi, co świadczy o dużej aktywności demonicznej. Znani użytkownicy: Amaimon/???, chowańce: Asmodeusz/Vincent D'Luna, Behemot/???; Shizen.
3. Iblis/Emilio Carlos Jose Escamilla-Garcia  - Pomarańczowy Płomień, Płomień Żaru, właściwości tego płomienia są stosunkowo łatwe do wytłumaczenia. Pochodzą one od Króla Ognia, Iblisa, najczęściej, użytkownicy by go wzniecić potrzebują dużej samokontroli, gdyż płomienie są trudne do opanowania i bywa, że w początkowej fazie używają czegoś do wytworzenia iskry. Problemem Płomieni Żaru jest to, że spalają one ciało do popiołu (czasami szkodząc nawet użytkownikowi), pozostawiając duszę na wolności. Dlatego użytkownik Płomieni Żaru poluje najczęściej z użytkownikiem Płomieni Strachu. Wbrew pozorom Iblis nie jest jednak najsłabszym z Generałów. Znani użytkownicy: Iblis/ Emilio Coś-Tam-Coś, chowaniec: Awnas.
4. Samael/Mephisto Pheles/Johann Faust V + Gremory - Czerwony Płomień, Płomień Czasu + Czerwony Płomień, Płomień Przestrzeni, wyjątkowo rzadki Płomień nie występujący już naturalnie, tylko u osób obdarzonych. Niewiele o nim wiadomo. Podobno użytkownicy potrafią przewidywać ruchy przeciwników widząc przyszłość w ogniu. Spalający ciało płomień sprawia, że starzeje się ono, lub zwyczajnie rozrywa je na części pierwsze. Jest to wyjątkowo niszczycielska potęga. Nic dziwnego, że zapewnia Mephisto i Gremory drugie miejsce w rankingu Królów. Znani użytkownicy: Len Kitamura/Ziz - obdarowany przez Ziz'a, którego stał się 'pojemnikiem', Gremory, Samael/Johann Faust V.
5. Lucyfer/Lucius Battaglia - Złoty Płomień, Płomień Światła - wyjątkowo kontrowersyjny, oślepiający płomień. Jego istota jawi się w ten sposób z powodu prawdziwej winy Lucyfera, czym było jego uczucie do ludzkiej kobiety, wyjątkowo czyste uczucie, za które został skazany na więzienie w otchłani Limbusu, mogąc wyjść tylko raz na sto lat. Nieznani są naturalni użytkownicy tego płomienia, przynajmniej na razie, poza chowańcem Luciusa. Płomień ten prawdopodobnie nie roztacza żadnej iluzji, swoim blaskiem doprowadza do rozpadu i całkowitego spopielenia ciała. Znani użytkownicy: Lucyfer/Lucius Battaglia, chowaniec: Legion.
6. Belzebub/Jean Michel de Lafayette - Fioletowy Płomień, Owadzi Płomień, Płomień Nieczystości - specyficzny płomień, jego istotą są składające się na niego drobne owado-podobne demony, skupiające się wśród demonicznej energii, jest to płomień przede wszystkim trujący. Doprowadza do zatrucia organizmu i szybkiej lub powolnej śmierci, później zwłoki zostają skonsumowane przez owadokształtne demony. Można powiedzieć, że to płomień "sprzątacza" i wykorzystywany jest jedynie do zabijania, nic bardziej mylnego. Użytkownik płomienia jest w stanie zmniejszyć lub zwiększyć natężenie trucizny, mogąc z łatwością bawić się, bądź osłabić ofiarę dla własnego widzimisię. Nie należy do płomieni ofensywnych. Bardziej defensywnych. Znani użytkownicy: Belzebub/Jean Michel de Lafayette, Abaddon/Camille Croisseux.
7. Azazel/Gabriel Cromwell - Bezbarwny Płomień, Płomień Strachu, Srebrny Płomień - praktycznie nie da się określić jego barwy, co nie zmienia faktu, że należy do tych najstraszniejszych Płomieni, atakując przede wszystkim umysł i duszę, wyciągając z ciemnych zakamarków najgorsze koszmary i doprowadzając do psychozy. Płomień ten działa podobnie do Płomienia Śmierci, odbierając użytkownikowi duszę, z tą różnicą, że spala wnętrze organizmu, narządy wewnętrzne, powoli wypalając ciało od środka. Ludzie zaatakowani Płomieniem Strachu automatycznie stają się Duchami. Znani użytkownicy: Azazel/Gabriel Cromwell, chowańce: Zerucune, Nanna.
8. Astaroth/Shiki Oda - Płomień Węgielny, Nieczystość, Płomień Gnijących Zwłok, Płomień Podziemi - często pojawia się w dużych siedliskach demonów, lub wydziela się z gnijących, niepogrzebanych zwłok, które nawiedzone przez niego, stają się ghulem, czy też 'bughuulem', według innych podań. Istotą płomieni są Coal Tary, będące jego materią macierzystą. Przyspieszają proces gnicia zwłok, powodują zarazę i zabijają ludzi poprzez wygnicie zainfekowanego organizmu, lub utratę energii na rzecz pasożytów, przyniesionych przez zakażenie. Znani użytkownicy: Astaroth/Shiki Oda, Reiji Shiratori (opętany/medium).

• Książęta (przykładowi):

1. Fokalor/Siergiej Morozow - Książę Lodu.
2. MurMur/Joseph Blackwell - Książę Dźwięku. Chowaniec, Banshee - Naucza filozofii. Potrafi również przyprowadzać dusze zmarłych, które pod jego wpływem odpowiadają na pytania egzorcysty. Jest uważany za demona muzyki. Przedstawiany jest jako wojownik ujeżdżający gryfa, a według Dictionnaire Infernal ujeżdża sępa. Na głowie nosi książęcą koronę. Przed nim kroczą jego posłańcy grający na trąbkach.
3. Ariel (Upadły anioł) - Książę Wiatru.
4. Adramelech - W tradycji okultystycznej Prezydent Demonicznego Senatu, Kanclerz Piekieł, Kawaler Orderu Muchy. Jest uznawany za ósmego z dziesięciu arcydemonów. Jest przedstawiany z głową i torsem człowieka, a resztą ciała muła lub pawia.
5. Forneus - demon kulturalny, opiekun języków - opętani znają najczęściej biegle kilka języków i potrafią mówić nimi nawet wspak - sztuk pięknych. Sprawia, że jest się lubianym przez przyjaciół jak i wrogów. Przedstawiany jest jako potwór morski.
6. Feneks (Feniks) - Demon ten uważany jest za wspaniałego poetę, który pięknie wysławia się na temat cudownych nauk. Potrafi spełnić każde życzenie. Odpowie (zawsze wierszem) na pytania ze wszystkich dziedzin nauki. Przedstawiany jest jako feniks z głową dziecka. Jego głos przypomina dziecięcy. Zanim się ukaże słychać melodyjne dźwięki, które powinno się zignorować (najlepiej zatkać uszy) i zmusić go by przybrał ludzką postać.
7. Raum - Kradnie skarby królewskie i dostarcza je pod wskazane miejsce. Potrafi burzyć miasta, pozbawia ludzi godności i zaszczytów. Opowiada o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Rozpala miłość między przyjaciółmi i wrogami. Wezwany, ukazuje się pod postacią kruka, aczkolwiek na rozkaz przyzywającego przyjmuje ludzką postać.
8. Sonnelion - syn Mephisto, podburza nienawiść.
9. Pajmon - demon opiekujący się chowańcami, lata temu utworzył Porozumienia ograniczające zarówno zakres praw egzorcysty, jak i demona, przyjaciel jednego z następców Salomona.
10. Gaap - partner Pajmona, zajmuje się dyscyplinowaniem Tamerów, którzy naruszają Porozumienia.
11. Kajm - demon obdarzający Złotym Językiem.
12. Haures - jasnowidz.

H: Jeżeli coś jeszcze jest niejasne, lub chcecie zasięgnąć więcej informacji o bohaterach i uniwersum, radzę skorzystać z wikii. 

http://pl.aonoexorcistfanon.wikia.com/wiki/Ao_no_Exorcist_Fanon_Wiki

Z kolei co do paringów  w naszym opowiadaniu... Widzę, że wielu opowiada się za Harumi x Rin, co w sumie nie jest wielkim zdziwieniem. Opowiadanie początkowo powstało z drobnej fantazji autorki na temat właśnie TEGO paringu.

Aczkolwiek droga do niego będzie długa i pełna wertepów.

Propozycje moje i kilku innych znajomych...

Rin Okumura x Harumi Karamorita (oczywiście).

Souji Tsuda x Mina Murakami.

Amano Hatoyama x Harumi Karamorita (Co kurwa... - jak się domyślacie, nie ja rzuciłam propozycją).

Vincent D'Luna x Natsume Tadamasa (Egen - co kurwa? Wiem, że się ruchają, ale to chyba tyle...)

Akihito Tadamasa x Arata Sagara (Tak, to moja propozycja).

Yukio Okumura x Akihito Tadamasa (To już propozycja Ume).

Mika Murakami x Shiemi Moriyama (Teraz poważnie... WHAT THE FUCK).

Rin Okumura x Harumi Karamorita x Len Kitamura (Poważnie? Trójkąt?)

Mika x Harumi x Mina (TERAZ TO MAM BEKĘ)

Harumi Karamorita x Rin Okumura x Ayano Shinohara (BEEEKA)

Keisuke Kamizuki x Ayano Shinohara

Belzebub x Samael (... nie)

Belzebub x Azazel (NIE)

Azazel x Harumi (NIE NIE NIE)

Azazel x Rin (NIEEEEEEEEEEEEEE)

Ranmaru Katsuragi x Wszyscy (MNIE PASUJE)

Ranmaru Katsuragi x Yuzuru Nakajima (... Yuzuru nie wydaje się być chętna).

Saburota Inoue x Ranmaru Katsuragi (SABUROTA MA ŻONĘ I CÓRKĘ NOŻ KURWA MAĆ.)

...

...

TEGO JEST WINCYJ.

Ale odpuszczę, odpuścimy, sobie resztę. A co wy o tym sądzicie? Liczymy na jakieś konstruktywne opinie. Egh, ostatnio i tak było nieźle. Mimo wszystko czasem brak mi dawnych czasów, kiedy komentujących było od groma.

Miłego.